এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৬৭
পুৰণি সঙ্গীত।
পুহৰ মাসতে ৰামে মনে কৈল সাৰ।
অযোধ্যাৰ নৰ আসে ৰামে দেখিবাৰ॥
লক্ষ্মণক লৈয়া ৰাম সঙ্গত কৰিয়া।
ভৰতক ৰাজ্য ভাৰ দিলেক সপিয়া॥ ২॥
মাঘৰ মাসতে ৰাম দিগম্বৰ বাস।
শীতল কদম্বতলে খাটিলে প্ৰবাস॥
লক্ষ্মণ উঠিয়া বনে ৰামক বুজায়।
বিধিৰ লিখন দাদা খণ্ডন না যায়॥ ৩॥
ফাগুন মাসত ৰামৰ পেটে লাগে তোক।
শৰধনু ভূমিত থৈ চৰিলা বৃক্ষত॥
লাফে উঠে লাফে নামে পাৰে বৃক্ষৰ ফল।
কুৰাইয়া লয় লক্ষ্মণ যত গাৱৰ বল॥
পূৰ্ব্বকালৰ কথা ৰাম স্মৰণ কৰিল।
যতে ৰাম ততে অযোধ্যা সেই কথা হৈল॥
কত কত মুনিগণ যাই সেই ঠাই।
ৰামক ভকতি কৰি কতেক বুজাই॥ ৪॥
চৈত্ৰ মাসে ৰাম প্ৰভু ৰবিৰ প্ৰতাপ।
সীতায় বোলন্ত প্ৰভু লাগিল পিয়াস॥
