এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
পুৰণি সঙ্গীত।
নিজ কুল তাৰি ভকতি বিস্তাৰি
বান্ধল হৰিগুণ সেতু।
কলিযুগে পাপ পয়োধি সৱ নৰ
তাৰণ কাৰণ হেতু।
ভকতি ভণ্ডাৰ দ্বাৰ সব ছোৰি
মুকুতি কয়লি উদাস।
এক শৰণ হৰি নাম ধৰম কহোঁ
ৰাজা কৰু পৰকাশ।
কি কহব শঙ্কৰ দেৱৰ মহিমা
জানি অন্ত নপায়।
যাকেৰি চৰণক ৰেণু শিৰে পৰশি
মুকুতি সুখ সুখে পায়।
মাধৱ দীন মূৰুখমতি কহয়
বাণী শুন সব লোই।
বিনে গুৰু চৰণ ভকতি ৰকতি
মুকুতি কবহু নহোই।
ওহি পৰমতত্ত্ব বেদকো বাণী
জানি নৰ নকৰ বিৰাম।
২৩
