এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭৩
ৰহস্য-সঙ্গীত।
২৪
ইমন ভূপালী—আলাপ।
আমি ডাঙ্গৰীযা ঘৰৰ সন্তান।
আমাৰ একাহী পুৰুষে আজ্জিলে বহুমান।
সুৱঁৰি সেই অতীত স্মৃতি আছোঁ হৃষ্ট চিত্ত অতি,
বই পিঠীত সদায পৰে দিয়া অপমান।
ধন নাই—দুখ নাই—
(কিন্তু) আশ্ৰয কানি,
জ্ঞান নাই তেও কিন্তু সমাজত মানী
বিভোল প্রাণ সদায়, দেখি এই অসাৰ সপােন।
যদিও আই সৰস্বতী আমাৰ প্ৰতি ৰুষ্ট
দুষ্টা সৰস্বতী সদায় কিন্তু তুষ্ট,
সেই হেতু তেওঁ আছে সদায়,
কৰি আমাৰ স্কন্ধাৰোহণ।
পিতাৰ পিতৃব্যৰ পিতামহৰ
আছিল এখন ঢাল,
মাহীৰ মােমাইৰ সখিৰ এখন তৰােৱাল।
আছিল আমাৰ ঘৰত লম্বমান।
