পৃষ্ঠা:সঙ্গীত-কোষ.djvu/১৬৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৯
প্রণয়-সঙ্গীত।

৬৭

হাম্বিষ—ঢিমাতেতালা।

 আপােন বুলি পাগলিনী হৈ (সখি ঐ)।
আশয় দিলো চৰণ দুটি হিয়াৰ মাজত বান্ধিলৈ॥
সিযে ফাঁকি দিবৰ মনে, দেখা দিছিল ঘনে ঘনে
 ক’লে কত সি এনে তেনে—
ফাঁকি কৰি নিলে ধৰি প্ৰাণ পখীটি এনেকৈ॥
 সত্যনাথ বৰা, বি, এল।

৬৮

মিশ্র মুলতানী—ঢিমা তেতালা।

যােৱা হে নেলাগে চাব, খােপাত ফুল তুলি দিব,
 বুজিলো বুজিলো আজি আশয় তােমাৰ।
 যদি কেতিয়াবা কৰে কালমনে ছাটি-ফুটি
 আছে মােৰ শুৱনী মন্দাৰ।
 তুলি কলি হিয়াত ধৰি চুমা দিম সাদৰে,
 লাহৰি প্ৰাণত যত ধৰে—