পৃষ্ঠা:ষষম্বেদ.djvu/৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৬)


পশুপক্ষী কীট বৃক্ষ পতঙ্গ পৰ্য্যন্ত।
বেদৰ ভিতৰ কৰি থৈলা ভগৱন্ত॥
নাভিহন্তে ভৈলা জাত যতেক পাতাল।
বাহুহন্তে বাজ ভৈলা মৰ্ত্ত্য যে কেবল॥
নাভি কমলেসে ভৈলা মেৰুৰ শিখৰ।
চৰণত বসুমতী পাৱত সাগৰ॥
মৃদঙ্গ স্বৰূপে জলে আছিলন্ত আদি।
তাহানে পুত্ৰ ভাৱে আছিলা অনাদি॥
তেহোঁ পিতৃ ভৈলা আসিতানে পুত্ৰগণ।
অদ্যাপিও চিন্তো আমি তাহান চৰণ॥
যোগ ৰূপে চিন্তি আমি আছো তাঙ্ক সেবি।
তোমাৰ জন্মৰ কথা শুনিওক দেবী॥
মনসা মাতৃক পিতৃ বিহা কৰাইলা।
দুইৰো সংযোগে মহাৰস উপজিলা॥
সেহি মহা ৰস ভৈলা জগত আধাৰ।
উৎপত্তি প্ৰলয় মৃত্যু সৃষ্টিৰ সংহাৰ॥
বিষ্ণু সম নাম এক জানিবা সম্প্ৰতি।
স্বামীৰ সংযোগে পাছে ভৈলা উতপত্তি॥
প্ৰভাতৰ সূৰ্য্য যেন জ্বলন্তে আছয়।
তাহাঙ্ক দেখিয়া কৃপা ভৈলা কৃপাময়॥
জৌতি কেসে নামে দেব মহা গুণ বস্তু।
উদ্ধাৰ কৰিয়া প্ৰভু দিলন্ত সমস্ত॥