এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ১৮৫ )
ব্ৰহ্মা দেৱে মোক দিলা নিৰ্ভয়।
মনুষ্যতে মাত্ৰ হুইবেক ভয়॥
নন্দি দুৱাৰীয়ে শাপিলে মোক।
বান্দৰে মাৰ চিন্তিবেক তোক॥৭১৩
সেহি বাক্য সব আসি মিলিল।
মনুষ্য বান্দৰে ভঙ্গাই খেদিল॥
হিত বুলিল বিভীষণ ভাই।
মাৰীচেয়ো মোত কৈল বুজাই॥৭৯৪
তাকো নমানিলোঁ। মদ গৰ্ব্বত।
যুদ্ধত ৰামে কৈল আশকত॥
প্ৰহস্ত মমাই পৰিল ৰণে।
সাৱধানে থাকা ৰাক্ষসগণে॥৭৯৫
ৰামৰ সমান মুনিষ নাই।
কুম্ভকৰ্ণ ভাইক আন জগাই॥
এহি বুলি বহু ফৈদ পাঞ্চিলন্ত।
কুম্ভ কৰ্ণক জগাই আনিলন্ত॥৭৯৬
অলঙ্কাৰে মণ্ডি পঠাইল তাক।
আকাশ লঙ্ঘি গৈল যুজিবাক॥
দেখি ৰাম চন্দ্ৰে পুচিলা তয়।
শীঘ্ৰে বিভীষণ কৰা পৰিচয়॥৭৯৭
তয়—তাত, সেই ঠাইত, তেতিয়া।
