পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰী হৰিদেৱ চৰিত্ৰ.djvu/৬৪

তেষাং অঙ্গীকৃত এ শাশ্চাদৰ চঃ। দমোদ পাত্ত ভবন্তো ব্ৰাহ্মণা যত। তচন্তে তে সমাক দ্বাদশ ব্ৰহ্মবাদিনঃ। পা দামোদৰং তস্মাদুবষো চথা। দামোদৰ প্ৰাহেদং নশকে বিষ ভোজনে। উমাপতি গচ্ছন্ত কৈলাশ নগৰেস্থিত অথবা হৰিদেবঞ্চ গচ্ছন্ত সৰ্ব্ব এবহি। পৰ্ণৱতাৰ হৰিদেবব যতঃ স্বয়ং। অতশ্চ হৰিদেবোয়ং বিষ ভোজনে কমঃ। তদন্তে বিষভোকাচ নাস্তি জগতি মণ্ডলে। ইত্যেতঘচনং শ্ৰদ্ধা জাদশ ব্ৰাহ্মণস্ত। সক্ষণং বিলখ্য সত্যি জম্ম হৰি গুৰুংপ্ৰতি। এতেষাং ব্ৰাক্ষণাঞ্চ বেদ পাঠৰতাং বিদাং। পৃথক নামানি বক্ষ্যামি শৃণুষ দ্বিজসত্তম। যদুমণি জগন্নাথ সন্তদেব সুপণ্ডিত। গোপাল ভট্টদেবস্ব ভগবাবে চ। হৰিচৰণ ইবচ নাৰায়" স্বভাস্বৰঃ। সক শোভাবান বংলদেব মহামতিঃ॥ বলদেবস্তথা মান বগুৰু থৈবচ। এতেব ব্ৰাহ্মণাঃ শ্ৰেষ্ঠ শ্ৰেত্ৰিয়া বেদগৰ্বিতাঃ। তে সব কয়ামা হৰিদেয় বিষয়। হংকা হৰিলেৰে স্বীকৃত বিষভোজন। বিমুল্য সংচিত হৰি হয়। মো বিন লাং কতি পায়।