(৪২)
তয়া সাৰ্দ্ধং দ্বিজঃ শ্ৰেষ্ঠ শুভলগ্নাদিকে দিবসে।
অজনাভো বিবাহঞ্চ চকাৰ সুমহোৎসবৈঃ॥
অনেক বৎসয় যাবদ্ প্ৰজান্তাং সতীংপতিঃ।
দৃষ্টা ততম্ব সংচিন্ত্য় হৰিং তেপে মহংতপঃ॥
তপসাবাধ্য মানোহি পূৰ্ণৰূপী জনাৰ্দ্দনঃ।
আগত্য় বিস্মিতঃ স্বপ্নে উবাচ ব্ৰিয়তামিতি॥
পীতবন্ত্ৰং শ্যামবৰ্ণং বণমালা সুশোভিতং।
শ্ৰীবৎসাঙ্কং চতুভুজং শঙ্ক চক্ৰ গদা ভুতং॥
ইত্যভুতং হৰেৰ্ৰূপং দৃষ্টা ৰোম পুলকিতঃ।
যযাচত বৰং বিপ্ৰস্ত্বম্মে পুত্ৰ ভবেতি চ॥
ইত্থংস ব্ৰূয়মানোহি তথেত্যুক্তা হৰিঃ স্বয়ং।
আৰূহ্য় গৰুড়ং বিষ্ণুৰন্তৰ্দ্দধৌ পুনস্ততঃ॥
ইতি সৰ্ব্ব শাস্ত্ৰাৰ্থ সাৰে গুৰুচৰিতামৃতে প্ৰথমোহধ্যায়ঃ।
দ্বিতীয়োহধ্যায়ঃ।
উভস্থৌ সততো বিপ্ৰো নিদ্ৰাতোহি হৰিং স্মৰন্।
জগাদ পাৰিজেত্যৈ চ সৰ্ব্বাং স্বপ্নগতাং কথাং॥
ততো দেবী প্ৰসন্নাত্মা সুচৰিত্ৰা পতিব্ৰতা।
হৰিং সা চিন্তয়ামাস কুশো পৰি কৃত্তা সনা॥
ততো দেব্যা ঋতৌকালে সুপ্ৰসন্ন হৰিঃ স্বয়ং।
প্ৰবিস্য় কৰ্ণবদ্ধ্ৰেন বেজে দীপ্তাৰ্ক তেজসা॥
পুণেতু দশমে মাসে সিংহাকেতুশীতে তৰে।
পঞ্চম্য়াং শুভলগ্নেচ মধ্যাহ্নকাল আগতে॥
