এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৭৪
৺শঙ্কৰদেৱ।
পৰম পতিতো নামৰ কীৰ্ত্তনে
কৰৈ যদি অনিচ্ছাত।
যতেক পাতেক আছয় তাহাৰ
দহয় নামে সাক্ষাত॥
ব্ৰাহ্মণক আদি চাণ্ডাল পৰ্য্য়ন্তে
সমস্তৰে অধিকাৰ।
কলিযুগে হৰি কীৰ্ত্তন বিনাই
ধৰ্ম্ম নাহি নাহি আৰ॥ ২৯০
যত তীৰ্থ আছে সমস্তে কৰোক
পঢ়য় আগম শাস্ত্ৰ।
হৰিনাম বিনা মৃত্যু নতৰয়
বেদে কহে পৰমাৰ্থ॥
সত্যযুগে ধ্যান ত্ৰেতাযুগে যজ্ঞ
দ্বাপৰত পূজা কৰে।
কলিত কীৰ্ত্তন কৰি অনায়াসে
পাপীয়ো সংসাৰ তৰে॥ ২৯১
এহি কথা কহি কন্দলি হৰিষে
নমাতি যেবে আছন্ত।
সভাৰ মধ্যত বিয়াশ কালই
ততকালে উঠিলন্ত।
