এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৭২
৺শঙ্কৰদেৱ।
ব্ৰাহ্মণ সবাক দ্বেষ্য কৰিবাক
আমাৰ নুহি উচিত।
কৃষ্ণৰ ভকতি পন্থক বিপ্ৰৰ
মুখতে কৰোঁ বিদিত॥
ৰত্নাকৰ কন্দ লিক চাহি পাচে
শঙ্কৰে পুছিলা কথা।
এক কাৰ্য্য় গুৰু পুছোঁহে তোমাত
কহিয়ো আৰ বেৱস্থা॥ ২৮৫
শঙ্কৰে পুছিলে কলিন্দৰ মনে
হৰিষ মিলিলা আতি।
কোনবা পোছন্ত পুছিয়োক তেবে
কহিবোঁ তাৰ যুগুতি॥
শঙ্কৰে বোলন্ত ধেনু এক প্ৰায়
শ্চিত্ত আছে পুৰুষত।
প্ৰায়শ্চিত্ত নক ৰিলে কৰিবাক
পাৱয় কৰ্ম্ম সমস্ত॥ ২৮৬
কিবা কৰিবাক নপাৱে কহিবা
তোৰা সবে শ্ৰুতিকৰ।
শুনিয়া কন্দলি মনত হৰিষে
কৌতুকে দিলা উত্তৰ॥
