পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/৬৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৪
৺শঙ্কৰদেৱ।

শৰীৰত বিষ লাগি ভৈলেোঁ শ্ৰুতিহত।
কোন বুদ্ধি এড়াইবোঁহো কালৰ হাতত॥ ২৬৪
বিচাৰি মনত গুণি কৰিলোঁহো সাৰ।
কৃঞ্চ বিনে কোনে মোক কৰিবে নিস্তাৰ॥
কৃপাময় কৃষ্ণ বিনা কৃপা কৰিয়োক মোক।
তজু ভকতৰ সঙ্গ সদা নুগুচোক॥ ২৬৫
ভকতে সে হৈবা মোৰ পৰম বান্ধব।
তেবেসে এড়াইবোঁ মোৰ কাল পৰাভব॥
বচনে নেড়োক দিনে ৰাতি আতি নাম।
তেবেসে নিস্তৰোঁ সবে বোলা ৰাম ৰাম॥ ২৬৬

⸻∘⸻

আত অনন্তৰে শুনিয়োক সবে
 যেন কথা ভৈলা পাচে।
ভকতি পন্থক কৰয় অসুয়া
 যতেক ব্ৰাহ্মণ আছে॥
শীৰিধৰ ভট্টা চাৰ্য্য কবিৰাজ
 মিশ্ৰ বামাণাচাৰ্য্য।
ৰত্নাকৰ কন্দ লীক আদি কৰি
 বসিলা পাতি সমাজ॥ ২৬৭