এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
২২৯
৺শঙ্কৰদেৱ।
শুনা সভাসদগণ কৃষ্ণপাৱে
এড়ি আন কথা ভাষভূষ।
শ্ৰৱণ কীৰ্তন কৰা সুখে সংসাৰক তৰা
উদ্ধাৰিয়ো আপুন পুৰুষ॥
সবে পুত্ৰ ভাৰ্য্যা ভাই আগতে থাকা চাই
তাক কেহে নকৰাহা মন।
একে তিলে যাই মাৰি নিবে যম দূতে ধৰি
পৰিয়া থাকিবে সব ধন॥ ৯১৯
নমো নমো নাৰায়ণ পাপী কবি একোজন
সংসাৰত নাহি মোক সমে।
এতেকে তোমাৰ দুই চৰণে শৰণ লৈলোঁ
মোক নেনন্তোক আসি যমে॥
অল্প মতি জ্ঞানশূন্য ভকতি মুকুতি হীন
নজানো তোমাৰ একো কাম॥
হেন জানি সাধুলোক মোৰ দোষ ক্ষমিয়োক
ডাকি সবে বোলা ৰাম ৰাম॥ ৯২০
অন্ত
