এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
২১৮
২১৮
৺শঙ্কৰদেৱ।
এহি মতে তুতি অনেক কৰিলা
কহিয়া অন্ত নপাই।
ৰাজাৰ আগত দূতে কহিলেক
সবে কথা অভিপ্ৰাই॥ ৮৭২
আসিছা শঙ্কৰ ছোট নৃপতিয়ে
ৰাখিলন্ত পন্থে পাই।
হেন শুনি ৰাজা মনত আসুখে
পঠাইলা দূত দুনাই॥
সুধিলা শঙ্কৰে দূতেয়ো কহিলা
পঠাইছা নিবাক বুলি।
দাদাত কহিবি নপঠাঞ সভাক
পাৱৰ লৈ আছা ধূলি॥ ৮৭৩
দূতে কহিলেক নৃপতিৰ আগে
ছোট দেৱানৰ বাক।
দূতক বোলন্ত শীঘ্ৰ কৰি যাই
আনাহা মোৰ সভাক॥
দূতে গৈ কহিলা শঙ্কৰো আসিলা
দেখিলন্ত ৰাজা পাচে।
দেখন্ত শঙ্কৰ সভাৰ মাজত
থিয় দিয়া ৰহি আছে॥ ৮৭৪
