এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
২১১
৺শঙ্কৰদেৱ।
দৃঢ় কথা শুনি নাৰায়ণে হেন
উপদেশ সমস্তে কৈলা।
হৰিষা শুনিয়া মহা ৰঙ্গ হুয়া
নৈবেদ্য আনি মিলাইলা॥ ৮৬০
পূৰ্ব্বৰ স্বভাৱ সমস্তে এড়িয়া
নিশ্চয় কৰিয়া মন।
গুণ চিন্তামণি পুথি আগে থৈয়া
কৃষ্ণৰ লৈ শৰণ।
হৰিৰ প্ৰসঙ্গ কৰি নাৰায়ণ
গোকুল চান্দ তথা ৰৈলা।
শুনা সবে নৰ আত অনন্তৰে
পাচে যেন কথা ভৈল॥ ৮৬১
শুনা সবে নৰ মহন্ত সঙ্গৰ
দেখিয়ো কোন মহত।
সাধু সমস্তৰ দশন মাত্ৰে
হয় পাপ সমস্ত॥
সাধু সঙ্গ লৈয়া নিশ্চয় কৰিয়া
কৃষ্ণ কথাক সুমৰি।
কৰ্ণ পথে আসি হৃদয় পদ্মত
প্ৰকাশ হোৱন্ত হৰি॥ ৮৬২
