এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৭৯
৺শঙ্কৰদেৱ।
আমাৰ লগত নৰৈ তহিতে ৰহিলা।
ডকাইতে লুটিলে গাৰ বস্ত্ৰকো হৰ'ইলা॥
কৰা আৰ্ত্তৰাৱ হেৰা খন্টে মাৰে বুলি।
শুনিয়া ভকত সবে গৈলা ডাঙ্গ তুলি॥৭১৩
হৰুৱাইল ঝাৰি খুৰ গাৱৰ বসন।
পাচে সুমৰাহ সবে মোহে ৰ বচন॥
সেহি বেলি বৃন্দাবন যাইবাক চ' হলোঁ।
মাধৱ নগৈলা দেখি ফিৰিয়া আসিলোঁ॥ ৭১৪
নৌকাৰ সখা বৈঠা জানা যেন নয়।
মাধৱ তেহ্নয় মোৰ জানিবা নিশ্চয়॥
এহি বুলি প্ৰবোধিয়া পঠাইলা শঙ্কৰে।
শুনা যেন কথা এবে আত অনন্তৰে॥ ৭১৫
চক্ৰপাণি নামে এক ব্ৰাহ্মণ আছিলা।
গোটা পঞ্চিশ শ্লোক সংক্ষেপে লিখলা॥
নাৰায়ণ সমে গৈলা মাধৱৰ পাশে।
দেখিয়া মাধৱে কথা পুছিলা হৰিষে॥ ৭১৬
কৈতবা থাকন্ত এন্তে যাইবা কোন ঠাই।
নাৰায়ণে কহিলন্ত সবে অভিপ্ৰাই॥
মাধৱে বোলন্ত গুৰু দেখায়োক মোক।
কেনে লিখি আনি আছা সংক্ষেপ শোলোক।৷৭১৭
