এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৪৯
১৪৯
৺শঙ্কৰদেৱ।
অন্যত্ৰ ৰসতে আৰ নাহিকে তৃপিতি।
পৰম কঠিন ইটো বেদান্ত সম্প্ৰতি॥ ৫৯৪
নপঢ়িবা আক মোৰ বাক্য শুনিয়োক।
আমি কিবা সন্দেশ দিবোঁহো শঙ্কৰক।
বংশাৱলী নামে এক আনিলা পুস্তক।।৫৯৫
কণ্ঠ ভূষণক দিয়া বুলিলা আশেষ।
শঙ্কৰক দিবা নিয়া আমাৰ সন্দেশ।।
এতেক বোলন্তে প্ৰেম উপজিলা আসি।
সজল নয়নে মৌন ভৈলন্ত সন্ন্যাসী॥ ৫৯৬
কণঠ ভূষণে নমস্কাৰ কৰিলন্ত।
ৰত্নাৱলী পায়া আতি শীঘ্ৰে লৰিলন্ত।।
শুনা সভাসদ পদ থিৰ কৰি মন।
সন্ন্যাসীৰ দেখা কেন গৌৰব বচন॥ ৫৯৭
মহন্তৰ মান মহাজনেসে জানয়।
যেন সুবৰ্ণৰ বৰ্ণ বণিয়া চিনয়।।
পূৰ্ব্বে দেৱগণে নাম গুপ্ত কৰি থৈলা।
শঙ্কৰ স্বৰূপে আসি বেকত কৰিলা॥ ৫৯৮
মহা সুখে গাৱে শুনে যত নৰ নাৰী।
শঙ্কৰৰ গুণ কোনে বৰ্ণাইবাক পাৰি।।
