পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/১১১

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধনত এটা সমস্যা হৈছে
১০৯
৺শঙ্কৰদেৱ।

হেন শুনি মঞি প'চে বুলিলোঁ বচন।
কপট কৰিতে মোৰ কিবা প্ৰযোজন। ৪৩২
ইটো নগৰত লোক বঞ্চে যত যত।
যোল্ল নাম মন্ত্ৰ লৈ ভৈলন্ত ভকত।
মোৰ মনে ইচ্ছ। ভৈ। নাম শুনিবাক।
তাকে ও গি গৈযাছিলোঁ। হট বেসাইবাক। ৪৩৩
কালি যোল্ল নাম লৈবোঁ কৰি আছে৷ সাৰ।
বৰতো কৰিষা আছে। নৈবেদ্য সম্ভাৰ।
হে শুনি মোক মাতিলন্ত মহাজন।
নখঙ্গিবা বোলে। মঞ এখনি বচন॥ ৩৪
এলোতে স্বৰূপ তুমি মোৰ বাক্য কৰা।
ইতে ষোল্ল না বদূৰতে পৰি ৰা।
পাইবাহা পৰম ৪ * জগতে প্ৰখ্যাত।
বোধ মত খণ্ডবেক দেখিবা সাক্ষাত। ৪৩৫
এহ বাক্য শুনি মোৰ মন পালটিল

  • স্কুশৰ ঘাৱে যেন হস্তী বাহুড়িল।

সেহি পান তাম্বুল নৈবেদ্য সম্ভাৰে।
ভুঞ্জাইলোঁহো তাসম্বক পৰম সৎকাৰে॥ ৪৩৬
প্ৰভাতে ভোজন কৰি যান্ত সম্বোধিয়া।
যাইবাক দেখিয়া মোৰ নহয় হিয়া॥