পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/১০

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধনত এটা সমস্যা হৈছে
৺শঙ্কৰদেৱ।

অনন্তৰে উঠি পাচে কৰি মখ শুধি।
শঙ্কৰক কুসুমে যে মা সম্বোধি॥ ৩৩
মনকষ্টে বুলিলন্ত তান মুখ চাই।
বৰ সুখী ভৈলে। বাপু তাক পুত্ৰ পাই।
মলন্তে গৈল দশ বাহৰ বৎসৰ।
বোল মাত নুশুনই।বৰ বাপৰ॥ ৩৪
' টান কৰি নতঙ্কোতে। 'হৰ কাৰণে।
পটিক উদ্যোগ নাকি তোেৰ মনে।
আমাৰ বংশত নে। তুমি হুইবা মূখ।
আত পৰে আমাৰ কোন দুঃখ॥ ৩৫
মা শত্ৰু পিতা বৈৰী পল নপঢ়য়।
মধ্যে বক গো (শাভা নকৰয়।
মাৰ উপৰি বশ যতেক আছিল।
সবেয়ে পণ্ডিত বাদে পণ্ডিত জিনিলা। ৩৬
দৈবজ্ঞ কহিল। গ। তোৰ ৰাশিযশ।
সেহি সত্য হোৰে যদি কিয় নপঢ়স।
কুলৰ প্ৰদীপ বাপ মোৰ বোল কৰ।
চঞ্চল বুদ্ধিক এড়ি পঢ়িবাক ধৰ। ৩৭
অনেক প্ৰবোধ ঘিা মে বুলিলা।
গম্ভীৰ বচনে পা
ৰে মাতিলা॥
. .