এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
শ্ৰীশ্ৰীচণ্ডী।
৯১
ব্ৰহ্মাণী বৈষ্ণবী নাৰসিংহী মাহেশ্বৰী।
বাৰাহী কাৰ্ত্তিকী আৰো চামুণ্ডা ঈশ্বৰী॥
শিবদূতী সমে যিতো মাতৃ নবজন।
সেহিৰুপে অসুৰক কৰিলা কদন*॥
খণ্ডিলা শত্ৰুৰ ভয় বধিয়া অসুৰ।
এহিমতে শত্ৰু ভয় কৰিবাহা দূৰ॥
খঙ্গ শূল ঘণ্টা ইতো তজু অস্ত্ৰচয়।
এহি তিনি আমাৰ হৰন্তোক ভয়॥
পূৰ্ণ চন্দ্ৰ সম মুখ শোভে তিনি আখি।
ভয় হন্তে আমাসাক থাকস্তোক ৰাখি॥
সৰ্ব্ব সঙ্কতত মায়ো কৰা পৰিত্ৰাণ।
তোমাক ভজিলে পাই সমস্তৰে মান॥১৩-২৮
তুমি তুষ্টি ভৈলে নাহি আপদ.কিঞ্চিত।
কষ্ট ভৈলে নষ্ট কৰা সকলে বাঞ্চিত॥২৯
বেদান্ত আগম আদি শাস্ত্ৰৰ পথত।
লৌকিক বৈদিক ব্য়বহাৰ সকলত॥
সবাক মুহিচা কেহো তত্ত্বক নজানে।
মুহিবাক পাৰে তুমি বিনে আন কোনে॥
সমস্তে লোকক তুমি বিমোহিত কৰি।
সংসাৰ গৰ্ত্তত ভ্ৰমাৱাহা গলে ধৰি॥
বধিলা দৈত্যক আনে নপাৰয় আক।
হুমোক প্ৰসন্ন মায় প্ৰণামো তোমাক॥
- কদন - বিনাশ।
