পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৮২

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭২
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

নকৰিলে ব্যাপাৰ অকৰ্ম্ম সেহি হয়।
ভাক কেনে বোলাহা পণ্ডিতো মোহ হয়।
কৃষ্ণ বোলে তিনিতো আছয় বুজিবাক।
কৰ্ম্মাকৰ্ম্ম বিকৰ্ম্ম বুলিয়া কহে যাক॥২৬৫
সেহিগোট কৰ্ম্ম বেদ শাস্ত্ৰে বোলে যাক।
অকৰ্ম্ম বোলয় বেদে নকৰো তাহাক॥
যিগোট বিকৰ্ম্ম তাত হোৱৈ প্ৰায়শ্চিত্ত।
ইহাৰ তত্ত্বক কেহো নপাৰে বুজিত॥২৬৬
যাক জানি সংসাৰৰ আপদ তৰে পুন।
তাহাৰ ৰহস্য কহো শুনিয়ো অৰ্জ্জুন॥
বেদে কহে বুলি কৰ্ম্ম কৰে সৰ্ব্ব নৰ।
কিন্তু নুবুজয় অৰ্থ বেদৰ বাক্যৰ॥২৬৭
স্বৰূপতে বেদবাক্য মোৰ বুলি কৱে।
সুখ মাত্ৰ কহি স্বৰ্গপথ প্ৰবৰ্ত্তাৱে॥
যেন শিশু ভাল মন্দ নাহি তত্ত্ববোধ।
লাৰু বুলি লোভ দিয়া পিয়াৱৈ ঔষধ॥২৬৮
তাৰ যেন ঔষধৰ ব্যাধিৰ দূৰ ফল।
কৰ্ম্মৰো মোক্ষেসে ফল জানিবা সকল॥
বেদ জানো বুলি যিটো কৰে অহঙ্কাৰ।
যিমতে উপজে বেদ ভেদ কহো তাৰ॥ ২৬৯
দেহে যে আছয় চাৰি চক্ৰ নিৰুপমা।
পশ্যন্তি বৈখৰী আৰো পৰা যে মধ্যমা॥