পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৮০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭০
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

ইন্দ্ৰ চন্দ্ৰ আদি আনো দেৱতা পুজয়।
তাৰো ফলদাতা মই জানিবা নিশ্চয়॥
নানা বুদ্ধি কৰি ভজে দেৱতাসকল।
যেনমতে ভজে সেহিমতে পাৱে ফল॥২৫৪
বিভূতি সেহিমতে সেৱা লক্ষ্মী কৰে মোক।
কল্পবৃক্ষ এৰি সেৱা কৰয় কণ্টক॥
হৰে বিৰিঞ্চিয়ে সেৱা কৰয় লক্ষ্মীত।
লক্ষ্মীৰ কটাক্ষ পাইলে হোৱে কৃতকৃত্য॥২৫৫
যত সুখ ঐশ্বৰ্য্যৰ লক্ষ্মীসে অধিকাৰ।
হেন বুদ্ধি নাই মই লক্ষ্মীৰ ভতাৰ *॥*স্বামী
যদিবা সকামে থাকি মোৰ পূজা কৰে।
মই দত্ত ভোগ ভুঞ্জি তথাপিতো তৰে॥২৫৬
আন দেৱ ভজি যদি অ ফল পায়।
কিন্তু কৰ্ম্মছিদ্ৰে নষ্ট বিনাশক যায়॥
কৰ্ম্ম ক্ৰিয়া উপবাসে যত পাৱে কষ্ট।
দ্ৰব্য মন্ত্ৰ কায় ছিদ্ৰে পূৰ্ব্বাপৰে নষ্ট॥২৫৭
মোহোৰ কৰ্ম্মৰ তিলমাত্ৰো নষ্ট নাই।
নাজানি কৰক যদি বিশ্বাসক যায়॥
মই অন্তৰ্য্যামী মোক ভিন্ন কৰি লৱে।
ক্ষুদ্ৰ দেৱ পূজি তাৰ ক্ষুদ্ৰ ফল পাৱে॥২৫৮
পাৰ্থে বোলে কৃষ্ণ তুমি সবাহাতে সম।
তথাপি কৰিলা কেনে কৰ্ম্মত বিষম॥