এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৮
শ্ৰীমদ্ভগৱদগীতা
পাৰ্থে বোল যদুৰায় তোমাত বিষম নাই
শত্ৰু মিত্ৰো দুইটো সমভাৱ।
সাধুক কৰাহা ত্ৰাণ দুৰ্জ্জনক হৰা প্ৰাণ
কেনে কৰা বিষম স্বভাৱ॥২৪৬
কৃষ্ণে বোলে কহো হেন মাতৃয়ে পুত্ৰক যেন
আছোক স্বপ্নত দয়া নেৰে।
যদি দোষ দেখে তাৰ নকৰ পৰিহাৰ
তথাপিতো দৃঢ় কৰি তাৰে॥
এহিমতে কাৰ্য্য মোৰ দুষ্টক নিয়ম কৰো
দণ্ড দিয়া যাক যথোচিত।
মোৰ ক্ৰোধে তাৰ বৰ দণ্ড দয়া সমসৰ
বধতো তাহাৰ হোৱৈ হিত॥২৪৭
দ্বেষ ভাৱে গালি পাৰে এহিমতে মোক নেৰে
তাৰ ভক্তি হোৱে দ্বেষভাৱে।
হিংসা চিন্তে কায়বাক্যে এতেকেসে স্নেহে বধো
মৰি মোৰ স্বৰূপক পাৱে॥
কৃষ্ণে দেৱ কল্পতৰু হৃদয়ৰ প্ৰিয় গুৰু
উচ্চ নীচ নাহিকে যাহাৰ।
সত্ত্বগুণে সত্য ধৰ্ম্ম সত্য দয়া সমসৰ
সত্য যাৰ হৰি বশ্য তাৰ॥২৪৮
গুণময় পৰিহৰি নিৰ্গুণ ভকতি ধৰি
সুখে হোৱে সংসাৰৰ পাৰ।
