এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৮
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
ঈশ্বৰে অৰ্পিয়া কৰ্ম সংসাৰ এৰাৱে।
যেন দধি মথিলাত দুগ্ধ ঘৃত হোৱে॥
যি পুনু আত্মাত ৰতি তুষ্ট সৰ্ব্বদায়।
তাৰেসে জানিবা কিঞ্চিতেকো কৰ্ম্ম নাই॥২০২
কৰ্ম্ম কৰে যদি তভো নহে পুণ্যভাগ।
কৰ্ম্ম নকৰিলে পাপে নপাৱয় লাগ॥
বিধি নিষেধক যোগী দুইকো এৰয়।
কাহাতো নকৰে সিটো অৰ্থ ব্যাপ্যাশ্ৰয়॥২০৩
তোমাৰ অৱশ্যে কৰ্ম্ম কৰিতে লাগয়।
যিমতে কৰিবা কৰ্ম্ম শুনিয়ো নিৰ্ণয়॥
ঈশ্বৰ চৰণে মন কৰিয়া নিবেশ।
পৰম গতিক পাই তেবে গুড়াকেশ॥২০৪
জনকক আদি কৰি ৰাজঋষিসব।
এহিমতে কৰ্ম্ম কৰি তৰিলা সংসাৰ॥
জ্ঞান ভক্তি ভৈল যেবে কিছু কৰ্ম্ম নাই।
তথাপি কৰয় কৰ্ম্ম লোক প্ৰৱৰ্ত্তায়॥২০৫
শ্ৰেষ্ঠ জনে যদি কৰ্ম্ম কৰে শাস্ত্ৰ পথে।
অল্পজনে তাক দেখি কৰে সেহিমতে॥
ভাল হৌক মন্দ হৌক শ্ৰেষ্ঠ যিবা কৰে।
ইতৰেয়ো শ্ৰেষ্ঠৰ প্ৰমাণ মনে ধৰে॥২০৬
ত্ৰৈলোক্যত মোহোৰ কৰ্ত্তব্য আছে কোন।
তভো লোক প্ৰৱৰ্ত্তাই কৰ্ম্ম কৰো পুন॥
