পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৬৭

৫৭

শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

শুনা পঞ্চযজ্ঞ যেন কৰিবেক নিতি।
পাঠ হোম বলি বিশ্ব অৰ্চ্চিব অতিথি॥১৯৬
স্নান দেৱপূজা কৰি তৰ্পিবেক নৰে।
হোম বলি স্তুতি পাঠ তাত অনন্তৰে॥
অতিথিৰ অন্বেষণে ৰাজমাৰ্গে যাইব।
সবাকো অৰ্চ্চিয়া গৃহী পৰে অন্ন খাইব॥১৯৭
দেৱক নিদিয়া দেহ অৰ্থে বান্ধে অন্ন।
অন্ন নহে পাপমাত্ৰ কৰয় ভোজন॥
ষজ্ঞ কৰি যিটোজন অৱশেষ খায়।
তাহাৰ যতেক পাপ সবে দূৰ যায়॥১৯৮
বৃষ্টি দ্বাৰা অন্ন হোৱৈ জানিবা সাক্ষাত।
অন্ন হন্তে শুক্ৰৰূপে প্ৰজা হোৱৈ জাত॥
প্ৰাণীৰ ব্যাপাৰ কৰ্ম্ম উপজয় পুন।
কৰ্ম্মত উপজে যজ্ঞ জানিবা অৰ্জ্জুন॥১৯৯
বেদবাক্য হন্তে যেন মন্ত্ৰ উপজয়।
বেদে ঈশ্বৰৰ বাক্য জানিবা নিশ্চয়॥
সংসাৰ কাৰণ যজ্ঞ জানা ধনঞ্জয়।
কৰ্ম্ম কৰি অগতৰ চক্ৰ প্ৰৱৰ্ত্তয়॥২০০
ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা ভাঙ্গি নকৰয় কৰ্ম্ম।
পাপৰাশি মাত্ৰ তাৰ ব্যৰ্থ ভৈল জন্ম॥
ঈশ্বৰে অৰ্পিয়া এহি কৰ্ম্ম সদাচাৰ।
পুণ্যভোগেী হোৱে সিটো এৰাৱে সংসাৰ॥২০১