এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩১২
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
কৃষ্ণে বোলে যেন মই কহিলো পূৰ্ব্বত।
জ্ঞান কৰ্ম্ম দেখাইলো দুই গোটা পথ॥
তাহাৰ নিৰ্ণয় কহে শুনা তত্ত্ববুদ্ধি।
কৰ্ম্ম নকৰিলে আগে নোহে সত্ত্ববুদ্ধি॥১৮০
বিনা সত্ত্ববুদ্ধি মন সুস্থ নোহে তাৰ।
মনৰ চঞ্চল জ্ঞানে নাহি অধিকাৰ॥
কতোগুলা কৰ্ম্ম কৰি হোৱয় উদাস।
আগে কৰ্ম্ম নকৰিলে নিসিজে সন্ন্যাস॥১৮১
যাৰ পুনু কৰ্ম্ম কৰি শুদ্ধ হোৱে মন।
তাকেসে কহিলো জ্ঞান জানিবা অৰ্জ্জুন॥
কৰ্ম্ম কৰি যাৱত শুদ্ধ নহে চিত্ত।
বৰ্ণাশ্ৰম ধৰ্ম্ম কৰিবেক যথোচিত॥১৮২
পাৰ্থে বোলে হেন যদি হোৱে ভগৱান।
তবে প্ৰথমতে কেনে কহিলাহা জ্ঞান॥
কৃষ্ণে বোলে যিকাৰণে কহো হেতু তাৰ।
তোমাৰ শোকৰ দেখো নাহি পাৰাপাৰ॥১৮৩
শোক গুচাইবাক নপাৰয় একোমতে।
এতেকতে সাংখ্যজ্ঞান দিলো প্ৰথমতে॥
জ্ঞানী বা অজ্ঞানী যত আছয় সংসাৰে।
বিনা কৰ্ম্মে ক্ষণমাত্ৰ থাকিতে নপাৰে॥১৮৪
প্ৰতি তিনি গুণ স্বভাৱ পূৰ্ব্বৰ।
সকলো গুণৰ বশ্য লোক চৰাচৰ॥
