পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৫০

৪০

শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

কৃষ্ণক প্ৰণামি পুভু বোলন্ত অৰ্জ্জুন।
এহিমতে কৰ্ম্ম কৰিবাক পাৰে কোন॥
বিষয়ত থাকি নানা বিঘ্ন লাগ লয়।
কৰ্ম্মপাতে অঙ্গহীন পাপ মাত্ৰ হয়॥ ১০৪
মনুষ্যে কৰয় কৃষি তাতো বিঘ্নি হয়।
পশু চোৰ খড় জড় ৰাজা দণ্ডি লয়।
কৃষ্ণে বোলে অৰ্জ্জুন কৰ্ম্মৰ কহো মৰ্ম্ম।
ঈশ্বৰৰ অৰ্থে কৰে তাক বোলে কৰ্ম্ম॥ ১০৫
কৰ্ম্ম বুলি জানিবা তাতেসে তত্ত্ব সাৰ।
আন যত কৰ্ম্ম কৰে সকলো ব্যাপাৰ॥
মোৰ ধৰ্ম্ম ভক্তিক আৰম্ভ যিটো কৰে।
নিষ্টে জানা তথাপিতো সংসাৰক তৰে॥ ১০৬
নপাইলে ভজিব ভক্তি ভ্ৰষ্ট ভৈল তাৰ।
আৰ জন্মে ভক্তি হৈবে পূৰ্ব্ব সংস্কাৰ॥
আৰ এৰি জন্ম লভি পুনু দেহ পায়।
মোহোৰ কৰ্ম্মৰ তিলমাত্ৰো নষ্ট নাই॥ ১০৭
প্ৰমাদে নপাৰে যদি নৈমিত্তিক নিত্য।
তথাপিতো কৰ্ম্মপাতে নাহি প্ৰায়শ্চিত্ত॥
মোক ভজি অল্প ধৰ্ম্মে সংসাৰক তৰে।
যিমান পাৰয় কৰ্ম্ম সোহমানে কৰে॥ ১০৮
ব্যৱসায়াত্মিকা বুদ্ধি ভৈল যাৰ মনে।
সমস্ত কৰ্ম্মক কৰিলেক সেহিজনে॥