এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩০
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
পাচে বিচাৰিয়া জিজ্ঞাসা কৰিয়া
সন্নিত চাপিয়া তাৰ।
সৰ্পভয় ভ্ৰম তিনো দূৰ গৈল
জৰীগছ মাত্ৰ সাৰ॥ ৫৭
দেহৰ লগত আত্মাৰ মৰণ
কহে অজ্ঞানৰ প্ৰায়।
ব্যাপক আত্মক পৰিচ্ছদে কৰে
যাৰ আদি অন্ত নাই॥
তুমি আমি আদি যত লোক দেখো
আছিলো সবে পূৰ্ব্বত।
সম্প্ৰতি সবহি আছো বিদ্যমান
থাকিবো পাচ কালত॥ ৫৮
বুলিবা ঈশ্বৰ জন্ম-মৃত্যুশূন্য
তুমি থাকা সৰ্ব্বঠাই।
আন যত লোক কতো উপজয়
কতোবা মৰিয়া যায়॥
একে শৰীৰত বাল্য যুবা জৰা
হোৱে যেন পুৰুষৰ।
দেহ এৰি জীৱে আন দেহ জন্মে
মৃত্যু সেহি পটন্তৰ॥ ৫৯
যেন বাল্য দেহ ধৰি উপজয়
যুৱা হোৱে মধ্যকালে॥
