পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৩২

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২২
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

সম্প্ৰতি বধিবে লাগি আসে আগবাঢ়ি।
ৰাজ্য ধন তোমাৰ পূৰ্ব্বতে লৈলা কাঢ়ি॥ ৩১
ভীমক মাৰিবে লাগি বিষলাৰু দিলা।
দ্ৰৌপদীৰ বস্ত্ৰ লৈতে সভা মাজে নিলা॥
জতুগৃহে থৈয়া আগে অগ্নি দিলা পাচে।
সাঙ্গে-পাঙ্গে ছয় দোষ কৌৰৱত আছে॥ ৩২
হেন জানি কৌৰৱক বধিতে যুৱাই।
আততায়ী বধে দোষ তিলমাত্ৰো নাই॥
অৰ্জ্জুনে বোলন্ত শাস্ত্ৰে দোষ নাহি কহে।
কিন্তু অৰ্থশাস্ত্ৰ সিটো ধৰ্ম্মশাস্ত্ৰ নোহে॥ ৩৩
আৰো যদি হেন তুমি বোলাহা মাধৱ।
তুমি ধৰ্ম্ম জানা কেনে নজানে কৌৰৱ॥
তাৰা ৰাজ্যকাম অৰ্থলোভে বুদ্ধিহত।
মই কেন জানি প্ৰৱৰ্ত্তিবো অধৰ্ম্মত॥ ৩৪
ইহলোকে শোক পৰলোকে নৰ্ক হয়।
আপোনাৰ কুলঙ্ক আপুনি কৰো ক্ষয়॥
বংশৰ প্ৰবাহ হেতু সংসাৰৰ কাৰে।
আজি কালি নুহি-সৃষ্টি আদ্য হন্তে আছে॥ ৩৫
স্বামীক মাৰিলে তাৰ যতেক যুৱতী।
বিধবা হৈৰেক ভজিবেক উপপতি॥
সন্ততি সন্তান তাৰ হৈবে অথন্তৰ।
জাতি নষ্ট ভৈলে হৈবে বৰ্ণত শঙ্কৰ॥ ৩৬