পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৩১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

বিমঙ্গল দেখি মোৰ মনত সংশয়।
বন্ধুৰ্গণ বধি মোৰ কিবা ফল হয়॥
যদি বোলা ভয়ে ৰাজ্য দিবো দুৰ্য্যোধন।
প্ৰাণক উৎসৰ্গি আইল ৰাজ্যৰ কাৰণ॥ ২৬
আৰো যদি হেন তাত বোলাহা মাধৱ।
স্নেহে নবধিলে তুমি বধিবে কৌৰৱ॥
তাৰা নুহি বধন্তে যে তুমি আগে মাৰা।
অকণ্টকা পৃথিৱীক সুখে ভোগ কৰা॥ ২৭
যাক লাগি ৰাজ্যধন তাক সংহাৰিবো।
বন্ধুহীন হৈলে পাচে ৰাজ্য কি কৰিবো॥
ইটো ৰাজ্য ত্ৰৈলোক্যৰ যদি হওঁ পতি।
তভো ঘোৰ বন্ধুৰ নকৰিবো আতি॥ ২৮
কৃষ্ণে যেন বোলন্ত তোমাসম মূঢ় নাই।
বিহাক আনিল দ্বিজ ফুৰে চৈত্ৰ গাই॥
ক্ষত্ৰিয়ৰ ধৰ্ম্ম জানি এৰা অসন্তোষ।
আততায়ী বধে শাস্ত্ৰে নধৰয় দোষ॥ ২৯
বন্ধুবধ দেখি তুমি নকৰিবা ভয়।
যিটো আততায়ী তাৰ শুনিয়ো নিৰ্ণয়॥
বলে ধন লৱে বান্ধি অগ্নি দিয়া মাৰে।
ছলে বিষ দেই যিটো ক্ষেত্ৰ দাৰা হৰে॥ ৩০
অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ ধৰি বধিবাক আসে ধাই।
এহি ছয় প্ৰকাৰ বোলয় আততায়ী॥