পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২৯৬

২৮৬

শ্ৰীমদ্ভগৱদ‌্গীতা

তাত তুমি হেন যদি বোলাহা অৰ্জ্জুন।
সকলে দুৰ্গতি যদি সুমতি বা কোন॥১২৭৩
যিজন সুমতি তাক শুনা গুড়াকেশ।
সৰ্ব্বদা মনত যাৰ নাহি ৰাগ দ্বেষ॥
ইষ্টানিষ্ট কৰ্ম্মে পুনু বুদ্ধি নাহি যাৰ।
স্বভাৱতে নাহি অভিমান অহঙ্কাৰ॥১২৭৪
কৰ্ম্ম কৰি মই কৰো নোবোলয় তাক।
দেহত কৰিয়া ভিন্ন দেখে আপোনাক॥
এহিমতে জ্ঞান যেবে ৰৈবে পুৰুষৰ।
সিজনে সকলো লোক বাম ত্ৰৈলোক্যৰ ॥১২৭৫
জানিবাহা তাক বৰদোষে নপাৱয়।
কৰ্ম্মে নিলিপয় সংসাৰতো বন্ধ নয়॥
জ্ঞান জ্ঞেয় পৰিজ্ঞাতা ত্ৰিবিধ প্ৰকাৰ।
জ্ঞানে ইষ্ট সাধে জ্ঞেয় ধৰ্ম্ম নাম তাৰ॥১২৭৬
যাক বুলি পৰিজ্ঞাতা সেই কৰ্ম্ম ফল।
এহি তিনিবিধ জানা সগুণ কেৱল॥
স্বৰূপে নিৰ্গুণ আত্মা জানিবাহা ভাল।
নিৰ্গুণ তেখনে হৰি ব্যক্ত অনুকূল॥১২৭৭
কৰ্ত্তায়ে কৰ্ম্মক কৰে কাৰণক সেই।
একে কৰ্ম্ম গুণভেদে তিনিবিধ হুই॥
জ্ঞান ক্ৰিয়া কৰ্ত্তা কৰ্ম্ম সাঙ্গে কহো পুনু।
গুণভেদে একে যে ত্ৰিবিধ হোৱে তনু ॥১২৭৮