পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২৯৫

২৮৫

শ্ৰীমদ্ভগৱদ‌্গীতা

কৰ্ম্মৰ লগতে ফল আছয় সাক্ষাত।
যেন বীজ হন্তেসে অঙ্কুৰ হোৱে জাত॥
স্বৰূপত এহি হোৱে কিন্তু আছে বোল।
সকল কৰ্ম্মত পুনু অহঙ্কাৰ মূল॥১১৬৮
ফল অহঙ্কাৰ এৰি কৰ্ম্ম কৰে যিটো।
এতেকেসে কৰ্ম্মবন্ধ নোহে এহি হেতু॥
আৰে সাংখ্যশাস্ত্ৰ কহে শুনিয়ো অৰ্জ্জুন।
সৰ্ব্ব কৰ্ম্ম সিদ্ধি কৰে পঞ্চটা কাৰণ॥১২৬৯
কৰ্তা ক্ৰিয়া কাৰণ যে চেষ্টাধিদৈৱত।
এহি পাপহেতু কৰ্ম্ম কৰয় সমস্ত॥
কোন অধিদেৱতা যে কোন অহঙ্কাৰ।
কাৰণ কাহাক বোলে নাম কহো তাৰ॥১২৭০
শৰীৰেসে অধিষ্ঠান কৰ্ত্তা অহঙ্কাৰ।
দশ গোটা ইন্দ্ৰিয় কাৰণ ভৈল তাৰ॥
যত ক্ৰিয়া সহিত ব্যাপাৰ প্ৰাণাপান।
আদিত্যক আদি কৰি ইন্দ্ৰ অধিষ্ঠান ॥১২৭১
কায় বাক্য মনে কৰে যেন যত কৰ্ম্ম।
পাপ পুণ্য সমে শুভাশুভ ধৰ্ম্মাধৰ্ম্ম॥
এহি পাঞ্চ হেতু হোৱে কৰ্ম নিৰন্তৰ।
অসঙ্গ উপাধি হীন কৰ্ত্তা অকৰ্ত্তা ঈশ্বৰ॥ ১২৭২
গুৰু উপদেশ নাহি শাস্ত্ৰকো নাজানে।
আত্মাক দুৰ্ম্মতি সিটো কৰ্ত্তা কৰি মানে॥