এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৮৩
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
আৰো দেখা পুৰুষৰ মোহোৰ কথাত।
শুনিবাতো যদি শ্ৰদ্ধা ৰতি নোহে জাত॥
যতকাল মোত জ্ঞাননিষ্ঠা নোপজয়।
ততকাল মানে কৰ্ম্ম কৰিতে লাগয়॥ ২৫৭
বেদৰ পৰম অৰ্থ এহিসে প্ৰধান।
নজানিয়া মূঢ়ে আন কৰয় ব্যাখ্যান॥
গুণ অনুক্ৰমে এহি ত্যাগ যেন ঠান।
গুণভেদ ত্যাগ কহে হৈয়ো সাৱধান॥১২৫৮
মোহে থাকি নিত্য-কৰ্ম্ম কৰে পৰিহাৰ।
সেহিগোট ত্যাগ যে তামস নাম তাৰ॥
শৰীৰক আত্মা বোলে নাহি তত্ত্বজ্ঞান।
শীত দুখ ভয়ে নকৰ প্ৰাতঃস্নান॥১২৫৯
কায় ক্লেশ ভয়ে নকৰয় একাদশী।
প্ৰাতে দেৱ নাৰ্চ্চয় কৰিয়া আলসি॥
যজ্ঞ দান তপ নকৰয় মন্দাশয়।
ইগোট ৰাজস ত্যাগ জানিবা নিশ্চয়॥১২৬০
ৰাজস ত্যাগত ভক্তিজ্ঞান নোপজয়।
সাত্ত্বিক গুণৰ ত্যাগ শুনা মহাশয়।
আৱশ্যক কৰ্ম্ম কৰে বেদৰ বিহিত॥
কৰ্মফল নোপজয় সঙ্কল্প বৰ্জ্জিত॥১২৬১
শিশিৰ কালত প্ৰাতে স্নান তপ কৰে।
যদি দুখ পাৱে সহে তভো কৰ্ম্ম নেৰে।
