পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২৮৫

২৭৫

শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

কৃষ্ণে বোলে কহে নিষ্টে গায়ত্ৰী আদ্যত।
দ্বিজগণে পঢ়ে এই মন্ত্ৰ ওঁ তৎসৎ॥ ১২১৭
আকাৰ উকাৰ যাক নকাৰ বোলয়।
তিনিটা ব্ৰহ্মৰ নাম জানিবা নিশ্চয়॥
যাগ যোগ তপ জপ যত যজ্ঞ দান।
তন্ত্ৰ মন্ত্ৰ শ্ৰাদ্ধ হোমে নিয়ম বিধান॥১২১৮
কাল দেশ দ্ৰব্য শুদ্ধি নোহে এতেকৰ।
অঙ্গবিধি হীন যদি হোৱয় কৰ্ম্মৰ॥
তথাপিতো সাঙ্গে পূৰ্ণ হোৱয় সকলে।
সত্যে জানা এহি তিনি নাম উচ্চাৰিলে॥১২১৯
বাসনা সহিতে পাপ উচ্চাৰিলে দহে।
সাক্ষাত ব্ৰহ্মক এহি তিনি নামে কহে॥
সিকাৰণে বেদ যজ্ঞ দ্বিজ ঋষি যত॥
এসম্বাক আদ্যে ব্ৰহ্মা স্ৰজিলা পূৰ্ব্বত॥১২২০
জগতৰ কাৰণ ওঙ্কাৰ ব্ৰহ্মময়।
ওঁ শব্দে ওঙ্কাৰ যে ব্ৰহ্মাক বোলয়॥
ব্ৰহ্মা সত্য বুলিয়া মকাৰ কহে আদ্য।
এহি তিনি নামেসে ব্ৰহ্মক প্ৰতিপাদ্য ॥১২২১
ব্ৰহ্মবাদী সকলেসে এহি হেতু জানি।
যজ্ঞ দানে কৰ্ম্ম নেৰে ওঁঙ্কাৰ দি বাণী॥
ওঁঙ্কাৰে কেৱল সত্ত্বশুদ্ধিক কহয়।
মুমুক্ষসকলে আক জানিয়া নেৰয় ॥১২২২