এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৬১
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
মোহোৰ অধীন যত লোক নিৰন্তৰ।
লোকে প্ৰতিষ্ঠিত মই এগোটা ঈশ্বৰ।
ইবাৰ এগোটা মই কৰ্মক কৰিবো।
লোকে প্ৰশংসিবে মোক প্ৰতিষ্ঠা লভিবো॥১১৫৭
এৰূপ অসৎ কাৰ্য্যে নষ্ট কৰে বিত্ত।
ভোগ ঐশ্বৰ্যতে বিভ্ৰান্ত হুয়া চিত্ত॥
যেন সূত্ৰময় জালে মৎস্য বন্দী হয়।
মোহ জালে পৰিয়া তাহাৰো সেহি নয়॥১১৫৮
ধন হন্তে গৰ্ব্ব বাঢ়ে গৰ্ব্ব হন্তে মদ।
মদে মোহ বাঢ়য় বুদ্ধিক কৰে হত॥
স্মৃতি নষ্ট হোৱৈ তাৰ গৰ্ব্ব অহঙ্কাৰে।
অজ্ঞান আন্ধাৰে ঘোৰ নৰকত পৰে॥১১৫৯
নৰকত পাৱে বহু যাতনা নিকাৰ।
এহিমতে সংসাৰত ঘূৰে বাৰম্বাৰ॥
যদি তাত তুমি হেন বোলা ধনঞ্জয়।
যজ্ঞ দান কৰন্তে কেমনে নৰ্ক হয়॥১১৬০
নামমাত্ৰ যজ্ঞ কৰে শ্ৰদ্ধা নাহি তাৰ।
শাস্ত্ৰবধি ন ই মাত্ৰ অহঙ্কাৰ সাৰ॥
যি কাৰণে নৰক তাহাৰ কহহা তত্ত্ব।
কাম ক্ৰোধ লোভ মোহ নৰকৰ পথ॥১১৬১
সংসাৰী পক্ষৰ কহে এহিখানি বোধ।
নৰকে নাযাইবা যদি এৰা কাম ক্ৰোধ॥
