এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২২৬
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
কাৰণৰো কাৰণ যে প্ৰকৃতিক পৰ।
এহিমতে বিষ্ঠাৰূপে জানে যিটো নৰ॥
তাৰ বিধি নিষেধ লঙ্ঘনে দোষ নাই।
এহি দৃঢ় জ্ঞানে যে পৰম গতি পাই॥৯৯৪
কত যোগী আত্মা চিন্তি মন কৰে লয়।
প্ৰকৃতি পুৰুষ ভেদ কত সাংখ্যে কয়।
কতেক অষ্টাঙ্গ কৰি দেখে যোগমতে।।
কত পায় কৰ্ম্ম কৰি অৰ্পি ঈশ্বৰত॥৯৯৫
অতি মূৰ্খমতি সিটো কিছু নজানয়।
তাহাৰ উপায় কহো যিমতে তৰয়॥
শ্ৰদ্ধা কৰি গুৰু সেৱা কৰিব নিবিড়।
গুৰু উপদেশত বিশ্বাস কৰি থিৰ॥৯৯৬
সদায়ে কৰিব মোৰ শ্ৰৱণ-কীৰ্ত্তন।
এহিমতে ভক্তি হোৱে অনন্য শৰণ॥
মনে সেৱে সদা মোৰ পদাৰবিন্দক।
এহিমতে সুখে সিটো তৰে সংসাৰক॥৯৯৭
চতুৰ্থ পঞ্চম আৰু তৃতীয় অধ্যাত।
কৰ্ম্মযোগ সমুদায় কহিলো সাক্ষাত॥
ষষ্ঠ অষ্টমত ধ্যান কহিলো প্ৰকাৰ।
সাংখ্য জ্ঞান মন্তখানি কহো পুনৰ্ব্বাৰ॥৯১৮
স্থাৱৰ জঙ্গমৰূপে চৰাচৰ যত!
ক্ষেত্ৰ ক্ষেত্ৰজ্ঞৰ জ্ঞান হোৱে অজ্ঞানত॥
