পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

তাক কহি ৰসীজনে মহাপ্ৰীতি পাই।
যেন বেঙ্গে আটাসিয়া মৰে পানী পাই॥
আৰোবাৰ নমস্কাৰ পদাৰবিন্দত।
শুনিয়োক গীতাশাস্ত্ৰ হয় যেনমত॥ ৩৫
উপনিষদ্ বেদ মত ধেনুৰূপ ভৈল।
ধনঞ্জয় বৎস জানা দোহক গোপাল॥
গীতাশাস্ত্ৰ দুগ্ধ ভৈলা অমৃত সমান।
পৰম আনন্দে সাধুসবে কৰে পান॥ ৩৬
ঈশ্বৰ বোলন্ত মই পৃথিবীৰ ভাৰ।
সংহাৰিবো মাত্ৰ আৰো যাবো পুনৰ্ব্বাৰ॥
একে যে পাপিষ্ঠ কলি দুৰ্ঘোৰ সংসাৰ।
কেনমতে মোৰ ভক্তে পাৰ হোৱে আৰ॥ ৩৭
সাক্ষাত ঈশ্বৰ জানিবাহা পূৰ্ণ অংশে।
পূৰ্ণব্ৰহ্ম কৃষ্ণ ব্যক্ত ভৈলা যদুবংশে॥
পাচে কৃষ্ণ অংশৰূপ বাক্য কৰি বাজ।
অৰ্জ্জুনত কহিলন্ত ৰণভূমি মাজ॥ ৩৮
অৰ্জ্জুন নিমিত্ৰ ভৈলা লোক উপকাৰ।
তাকে কহি শুনি ভক্তে তৰোক সংসাৰ॥
আপোনাৰ মূৰ্ত্তি গীতা অংশে ব্যক্ত কৈলা।
সঙ্কেতে কহিলা যাতত গীতা নাম থৈলা॥ ৩৯
আন শাস্ত্ৰে তন্ত্ৰে বেদে নপাৱে নিশ্চিত।
কৃষ্ণৰ মুখৰ গীতা সাক্ষাতে অমৃত॥