পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২২১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১১
শ্ৰীমদ্ভগবদ্‌গীতা

যদি দুখ মনে মানে কৰ্ম্ম কৰিবাক।
তাহাৰো সুলভ কহো শুনিয়োক তাক।৯১৭
অগ্নিহোত্ৰ শ্ৰাদ্ধ হোম যোগ যাগ যত।
নিত্য নৈমিত্তিক কৰ্ম্ম কৰিবা সমস্ত॥
ফলকো এৰিবা কৰ্ম্মবন্ধ হেন জানি।
কেৱল কৰিবা ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা মানি॥৯১৮
সেহি কৰ্ম্মে কৃতকৃত্য ভক্তি হৈব তাৰ।
ভক্তিৰ প্ৰসাদ বলে তৰয় সংসাৰ॥
এহিমতে কৰ্ম্ম কৰিবেক কতো নিত্য।
সত্ত্ব শুদ্ধি হুয়া তেবে হোৱৈ শুদ্ধচিত্ত॥৯১৯
অভ্যাস যোগত অতিৰেক শ্ৰেষ্ঠ জ্ঞান।
জ্ঞানতো অধিক শ্ৰেষ্ঠ জানিবাহা ধ্যান॥
ধ্যানতো অধিক কৰ্ম্ম ফলত্যাগ তাৰ।
ত্যাগে শান্তি কৰাৱয় তৰয় সংসাৰ ॥৯২০
এহিমতে কৰি পাচে যেহেন হোৱয়।
তাহাৰ স্বৰূপ কহো শুনা ধনঞ্জয়॥
সমস্তে প্ৰাণীত ৰাগ দ্বেষ নাহি তাৰ।
লোভ মোহ কাম ক্ৰোধ নাহি অহঙ্কাৰ॥ ৯২১
সুখতো আনন্দ নাহি দুখে নাহি কষ্ট।
অযত্নে হোৱয় প্ৰাপ্তি তাতে হোৱৈ তুষ্ট॥
শ্ৰেষ্ঠজনক কৰে অনুনয়ে সেৱা।
সম মিত্ৰ দৰিদ্ৰ উভয়ে কৰে দয়া ॥৯২২