পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২১৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০৪
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

মোৰ ৰূপ ইটো ৰহস্য বৰ।
কিন্তু তুমি মোৰ সুহৃদ দৃঢ়॥
আনে নেদেখয় তোমাত বিনে।
যোগী নেদেখয় সমাধি ধ্যানে॥৮৮৩
তীৰ্থ তপ জপ দান প্ৰধান।
শম দম আদি অষ্টাঙ্গ জ্ঞান॥
স্বধৰ্ম আশ্ৰমে নপাৱে মোক।
তথাপি ই ৰূপ দেখাইলো তোক॥৮৮৪
ভয় এৰি হোৱা প্ৰসন্ন চিত্ত।
এৰূপ দেখি ভৈলা কতকৃত্য॥
সঞ্জয় বোলন্ত পাছে অৰ্জ্জুন।
কৃষ্ণক দেখি সুস্থ ভৈলা মন॥৮৮৫
অৰ্জ্জুনে নমি বোলে ভগৱান।
চাপিল চেতন লভিলো জ্ঞান॥
কৃষ্ণে বেলে শুনা পাণ্ডুৰ সুত।
দেখিলা ৰূপ আতি অদভুত॥৮৮৬
দিব্য ৰূপ ইটো নজানে কেৱ।
আছোক মনুষ্য নজানে দেৱ॥
যজ্ঞ তপ ব্রতে বাঞ্ছে সৰ্ব্বলোক।
কেৱল ভক্তিসে উপাসে মোক॥৮৮৭
তোমাত অৰ্জ্জুন কহো ৰহস্য।
নিষ্টে কৰে মোক ভক্তিসে বশ্য॥