পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২১২

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০২
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

ঘোষা

হৰি বোল হৰি বোল মাধৱ ৰূপ।

ঝুনা।

কৃষ্ণে বলে ধনঞ্জয় সখি।
কেন ভয় ভৈল এৰূপ দেখি॥
শিৱ বিৰিঞ্চি মোৰ স্বৰূপ।
তাৰায়ো নেদেখে ইবিধ ৰূপ॥ ৮৭৩
কেহো নাহি মোৰ লক্ষ্মী সমান।
সিয়ো নতুন দেখে ৰূপ ইঠান॥
এৰিলো ৰূপ ভৈলো উপশাম।
পঙ্কজ লোচন জলদ শ্যাম॥৮৭৪
কৰ্ণত মকৰ কুণ্ডল দোলে।
ভ্ৰুকুটি কটাক্ষে মনক ভোলে॥
অলকা তিলক কিৰীটি মাথে।
অঙ্গদ কঙ্কণ বলয় হাতে ॥৮৭৫
কাঞ্চি সমন্বিতে স্বৰ্ণ মেখলা।
আজানুলম্বিত বনমালা॥
শ্ৰীবৎস পান্তি শোভে বক্ষঃস্থলে।
কোটি সূৰ্য্য সম কৌস্তুভ জলে॥৮৭৬
সোণাৰ কিঙ্কিণী শৱদ কৰে।
কোটি কন্দৰ্পৰো লাৱণ্য হৰে॥