পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২০৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৭
শ্ৰীমদ্ভগবদ্‌গীতা

দণ্ডৱতে পৰি  কৃতাঞ্জলি কৰি
শিৰ দিয়া চৰণত॥৮৫৮
মহা ভয় ভীত  তনু ৰোমাঞ্চিত
দুয়ো নেত্ৰে পৰে পানী।
ভক্তিৰ আহ্লাদে  বাক্য গদগদে
কেশৱক বোলে বাণী॥
প্ৰণামো মাধৱ  দেখি তব ভাৱ
ত্ৰিভূৱন কম্পে ডৰে।
অসুৰ ৰাক্ষস   পলায় দশোদিশ
সিদ্ধগণে স্তুতি কৰে॥৮৫৯
সবাহাৰো আদ্য  ব্ৰহ্ম প্ৰতিপাদ্য
ব্ৰহ্মাৰো তুমি কাৰণ।
জগতৰে আত্মা ব্ৰক্ষাণ্ডৰো কৰ্ত্তা
নেসেৱিবে কোন জন॥
তুমি কল্পতৰু জগতৰ গুৰু
তুমি জগতৰ ধাতা।
স্ৰজাহা পালাহা  তুমি সংহাৰাহা
সংসাৰৰো পিতা মাতা॥৮৬০
দশটা ইন্দ্ৰিয়   আৰো পঞ্চভূত
পঞ্চটা তন্মাত্ৰ তাৰা।
চিত্ত বৃত্তি মন  তিনিগোটা গুণ
মায়া মোহ অহঙ্কাৰ॥