এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৮৭
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
স্বৰূপত ধনঞ্জয় ৰূপ দেখি হৈবা ভয়
পাচে দোষ নেদিবাহা মোক।
নিজ বিশ্বৰূপ মোৰ তাপ দীপ্তি ভয়ঙ্কৰ
ই চক্ষু নপাৰে দেখিবাক ॥৮১১
মই দিব্যচক্ষু দিবো নিজৰূপ দৰশাইবো
হৰ ব্ৰহ্মা নতু যাক দেখে।
কহয় মিশ্ৰ গোবিন্দ চৰণৰ অৰবিন্দ
সদা মোৰ নছাৰোক মুখে॥
শুনা সভাসদ লোক ৰাম কৃষ্ণ বুলিয়োক
সুখে কৰা বৈকুণ্ঠ পয়াণ।
নামত কৰিয়ো ৰতি নামেসে পৰম গতি
নামে কৰে সংসাৰ নিৰ্য্যাণ॥৮১২
প্ৰিয় কৰি বোলা তাত হেৰা কৰো যোৰহাত
ৰাম কৃষ্ণ বুলিয়ো উৎসুকে।
জয় কৃষ্ণ ঘোষ কৰা সুখে সংসাৰক তৰা
দাস কৰি লৈয়া যাইয়ো মোকে।
হেন জানি সৰ্ব্বজন কৃষ্ণত অৰ্পিয়া মন
কৃষ্ণ বিনে জানা নাহি আৰ।
কৃষ্ণেসে সবাৰ প্ৰাণ এৰিয়োক যত আন
কৃষ্ণপদ কৰিয়োক সাৰ॥৮১৩
