পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১৯০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৮০
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

জুৱা পাশা অন্যো অন্যে খেলে যত লোক।
বঞ্চনা ছলনা খানি জানিবাহা মোক॥
তেজস্বীৰ মধ্যত প্ৰগলভ আছে যত।
মইসে প্ৰগলভ্য সখি জানিবা সাক্ষাত॥৭৮৩
বলী মধ্যে বলৱন্ত হয় যিটো জন।
মোহোৰ বিভূতি সিয়ো জানিবা অৰ্জ্জুন॥
যত অস্ত্ৰ শস্ত্ৰধাৰী আছে অনুপাম।
তাহাৰ মধ্যত মই ৰঘুপতি ৰাম॥ ৭৮৪
অধ্যাত্ম বিদ্যাৰ মধ্যে আত্মবিদ্যা যেই।
বাক্যৰ মধ্যত জানা বাদগোটা মই॥
বাদ জল্প বিতণ্ডা যে ত্ৰিবিধ প্ৰকাৰ।
ভিন্নে ভিন্নে অৰ্থ কহো শুনিয়োক তাৰ॥৭৮৫
অন্যো অন্যে শাস্ত্ৰ তত্ত্ব কৰয় বিচাৰ।
পৰপক্ষ খণ্ডি পক্ষ ৰাখে আপোনাৰ॥
আত্মমত শ্ৰেষ্ঠ পৰমত কৰে অল্প।
নিশ্চয়ে জানিবা সখি ভাৰ নাম জল্প॥৭৮৬
আত্মপক্ষ ৰাখিবাক নপাৰয় নৰ।
পৰপক্ষ সৰ্ব্বথায়ে দোষয় মাতৰ॥
দূষিব মাত্ৰকে আপোনাক প্ৰশংসয়।
সেহি পক্ষগোটাক বিতণ্ডা বুাল কয়॥
পৰমত আত্মমত শ্ৰেষ্ঠ বা অশ্ৰেষ্ঠ।
দুয়ো পক্ষ দোষ খণ্ডি নিৰূপয় তত্ত্ব॥