যিমতে ভজিবা কহো শুনিয়ো অৰ্জ্জুন।
দৃঢ়বুদ্ধি কৰি মোত নিবেদিয়ো মন॥৭২৯
মোক ভক্তি কৰি পূজা কৰা নমস্কাৰ।
মোৰ জন্ম কৰ্ম্ম গুণ কৰি বাৰম্বাৰ॥
শ্ৰদ্ধায়ে কৰিবা মোৰ নামক স্মৰণ।
সৰ্ব্বদায়ে কৰা মোৰ নামৰ কীৰ্ত্তন॥৭৩০
মোৰ কথা শুনিয়া হইয়া আনন্দিত।
আপুনি হৈবেক অশ্ৰুপাতে ৰোমাঞ্চিত॥
মোহোৰ নিৰ্ম্মাল্য পিন্ধি নৈবেদ্যক খাইব।
তেবে অনায়াসে মোৰ স্বৰূপক পাইব॥৭৩১
আপোনাৰ স্বধৰ্ম্মৰ নিত্য নৈমিত্তিকী।
কৰে পৰিত্যাগ মোৰ ভজনত থাকি॥
বিধ নিষেধৰ দোষে ততো নপাৱয়।
স্বৰূপ কৰিয়া আক জানা ধনঞ্জয়॥ ৭৩২
হেন জানি কৃষ্ণপদে মন বন্দী কৰা।
গৃহে থাকি অপ্ৰয়াহে সংসাৰক তৰা॥
ভক্তি জ্ঞান ভৈলে জানা সংসাৰক মোহে।
একান্ত এনে মোক পাৱয় অৱশ্যে॥৭৩৩
ইটো কথা শুনিয়োক সৰ্ব্বজন।
জানিবাহা কায় বাক্য নাম মহাধন॥
কহয় গোবিন্দ মিশ্ৰে কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰ।
ৰাম কৃষ্ণ বুলি ঘোৰ সংসাৰ তৰ॥৭৩৪
(নৱম অ্ধ্যায় সমাপ্ত)