এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬৭
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
বলি বৃষপৰ্ব্বা প্ৰহ্লাদ বিভীষণ।
পাৰিষদ ভৈলা মোৰ সেৱিয়া চৰণ॥
ঋক্ষ কপি পক্ষী মোৰ ভকত প্ৰধান।
জটায়ু সুগ্ৰীৱ জাম্বত হনুমান॥৭১৩
কৃষ্ণে বোলে এহিখানি কহিলো তোমাক।
কুতৰ্ক কৰ্কশবাদী নমানিবে আক॥
হৰিৰ দুৰ্ল্লভ যেন নযাৱে প্ৰতীত।
সেহিমত দেখে তাৰা মহিমা ভক্তিত॥৭১৪
সেহিখানে কুতৰ্কীসকলে সভা কৰে।
অহঙ্কাৰে মিছা দুখে বাদ কৰি মৰে॥
হেন জানি সখি তুমি মোৰ বাক্য লোৱা।
তাসম্বাৰ সমাজক শীঘ্ৰে চলি যোৱা॥৭১৫
পটহ কাহাল বাদ্য দুন্দুভী শৱদে।
তোক দেখিয়া গৰ্ব্ব নষ্ট হৈব মনে॥
দেখিবা মাত্ৰকে দিব বিশিষ্ট আসন।
মহাসুখে বসিয়া নিশঙ্ক কৰি মন॥৭১৬
উৰ্দ্ধবাহু কৰি বাক্য বুলিবা উৎসৱে।
হৰি ভজি চণ্ডাল পৰ্য্যন্ত গতি পাৱে॥
নভজিল হৰি যিটো দেৱ দ্বিজবৰ।
তাতো কৰি চণ্ডালে ভজিলে গুৰুতৰ॥৭১৭
তুমি সাধু তেসম্বো তোমাৰ সঙ্গ পাইল।
যত মনবল মূৰ কৈবেক সফল॥
১২
