পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১৭৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬৮
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

অৰ্জ্জুনে বোলন্ত শুনিয়োক হৃষীকেশ।
সবাতো সমান তুমি নাহি ৰাগ দ্বেষ॥৬৯৬
অভক্তে অমৃত দেই তাতো তুষ্ট নাই।
ভক্তৰ সম্বন্ধে তুষ্ট পত্ৰ পুষ্প পাই॥
কৃষ্ণে বোলে সবাতো সমান ৰূপ আমি।
যাতো সবাহাৰে হৃদাশ্বৰ অন্তৰ্য্যামী॥৬৯৭
যি জনে অগ্নিৰ আস চাপয় সান্নত।
তাৰ শৰীৰৰ যেন দূৰ হেৱে শীত॥
দূৰে থাকি যিজনে অগ্নিক থাকে চাই।
সিজনৰ শৰীৰৰ শীত নপলায়॥৬৯৮
অগ্নিৰ বিষম যেন নাহি একোকালে।
মোক সেহিমতে জানা পাৱে উপাসিলে॥
অতৰ্ক মহিমা সখি মোহোৰ ভক্তৰ।
যাৰ আগে মায়া ক্ষণিতেকো নাহি থিৰ॥৬৯৯
বিধি নিষেধক এৰি অঘট ঘটাৱে।
দুৰাচাৰ চণ্ডালেও ভক্তি গতি পাৱে॥
অনেক কালৰ মহা পঞ্চম পাতকী।
সিয়ো মোক ভজিয়া অল্পতে পাৱে গতি॥৭০০
মোতে নিষ্ঠা বুদ্ধি কৰি নজানয় আন।
সেহিসে পৰম সাধু পণ্ডিত প্ৰধান॥
অতি দুৰাচাৰ পাপী জাতিত অধম।
মোৰ ভক্তি থাকি সিয়ো হোৱে পুজ্যতম॥৭০১