এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৯
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
ব্ৰহ্মা বিষ্ণু ইন্দ্ৰ আদি দেৱে নজানয়।
সোতৰ অধ্যায়ত কৈবো নাম গোপাচয়॥
কহয় গোবিন্দ মিশ্ৰে দন্তে তৃণ ধৰি।
গুৰু মানি নাম লৈ দণ্ডৱতে পৰি॥৬০০
বিষয় ভোণক পাই যো নো এৰা নাম।
কৰযোৰ কৰি পুনু কৰোহো প্ৰণাম॥
হৰিকথা পৱিত্ৰ কৰয় তিনিজন।
পঢ়ে কহে যিটোজনে কয় শ্ৰৱণ॥৬০১
ইটো মুখ্য তিনিজনে সংসাৰক তৰে।
তিনিৰ যে তিনি পুৰুষ উদ্ধাৰে।
ভাটৌ পুষি গোটেক স্মৰায়ে ৰাম হৰি।
আৰো জনে তাকে বুলি হাসে নিন্দা কৰি॥৬০২
জিহ্বা লৱৰাই তাতে বোলে আৰো জনে।
বোলে হৰি স্মৰিবাতো নিন্দা কি কাৰণে॥
ইজম্মত এহি বাক্য বুলি তিনি গৈলা।
সেহিটো সংস্কাৰে জন্মান্তৰে গতি ভৈলা॥৬০৩
হেনয় নামৰ মই কি কৈবো মহিমা।
ব্ৰহ্মা মহেশ্বৰো যাৰ নপাৱয় সীমা॥
নামৰ মহিমা মই কহিতে নপাৰো।
ডাকি বোলা ৰাম কৃষ্ণ দান্তে তৃণ ধৰো॥ ৬০৪
( অষ্টম অধ্যায় সমাপ্ত )
