এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৮
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
ইন্দ্ৰে দেখি বিস্ময় মানিয়া সুমৰয়।
আমি যে অভক্ত আছে মোকেসে নিলয়॥৫৯৪
ৰথ ৰাখি অৱতীৰ্ণ ভৈলা সুৰপতি।
পুছিলা নামৰ সন্ধি কহিলেক সতী॥
সেই দিন ধৰি ইন্দ্ৰৰ শঙ্কা দূৰ গৈলা।
জন্মান্তৰ পাপ গুচি ভক্তপদ পাইলা॥ ৫৯৫
অভক্ত সদৃশ অশৌচ শুনা মহাশয়।
গোমাংস সুৰত কৰি ততোধিক হয়॥
হয় সুৰাপায়ী যদি গোমাংস খায়৷
গুৰু মানি সিটো যদি মোৰ নাম লয়॥৫৯৬
নহৈব যমৰ অধীন মোৰ ভক্ত হয়।
তাৰ সদা সঙ্গে কৰে শুনা ধনঞ্জয়॥
সত্য কৰি কহো কথা তোমাৰ আগত।
গুৰু মানি লৈবা নাম দুৰ্ঘোৰ কলিত॥৫৯৭
যদিও নাথাকে মনে গুৰু মানি লয়।
তথাপি নছাৰো মই বশ্য ৰে নিশ্চয়॥
অহঙ্কাৰী গুৰু নামানিয়া লৈৰে নাম।
নতৰে কলিত সিটো সিদ্ধি নোহে কাম॥ ৫৯৮
মহা গোপনীয় জ্ঞান কহিলো তোমাত।
আৰো মূল নাম কৈছো সোতৰ অধ্যাত।
কাহাকো নকৈবা তুমি পাণ্ডুৰ তনয়।
দয়ায়ে তোমাত মই কৈবো গোপাচয়।৫৯৯
