পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১৪৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৪
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

মই সুখী দুখী জীৱে মানে আপোনাক।
মিছা অভিমানী কৃষ্ণপক্ষ বুলি তাক॥
লোভ মোহে থাকি তৃষ্ণা বাঢ়ে পুৰুষৰ।
সকামী সঙ্কল্প কৰ্ম্ম কৰে নিৰন্তৰ॥ ৫৭৩
দক্ষিণ অয়ন যিটো সাংসাৰিক পথ।
অজ্ঞান যে চন্দ্ৰজ্যোতি নানা স্বৰূপত॥
সকামীৰ ফল সঙ্কল্পে হিংসা পুন।
অভিমানে কৃষ্ণপক্ষ জানিব অৰ্জ্জুন॥ ৫৭৪
উত্তৰ দক্ষিণ দুয়োৰো কহিলো ব্যৱস্থা।
অভিমানী দেৱতাৰ শুনা কহো তত্ত্ব॥
কৰ্ম্মক কৰি তাৰ ফলক বাঞ্ছয়।
ফল সঙ্কল্প হিংসা জানা ধনঞ্জয়॥ ৫৭৫
যি যি দেৱে অভিমান কৰে যাত অৰ্চি।
তাৰ অধিষ্ঠান কহো শুনা সব্যসাচী॥
বাসুদেৱ অনিৰুদ্ধ কাম সঙ্কৰ্ষণ।
চিত্ত বুদ্ধি অহঙ্কাৰ সমে আৰো মন॥ ৫৭৬
এই চাৰি প্ৰবৃত্তি থাকয় সবাহাত।
চতুৰ্ভুজ হৰি হেন প্ৰকাশয় তাত॥
চিত্তে থাকি বাসুদেৱ কৰে অধিষ্ঠান।
বাসুদেৱ অধিষ্ঠানে প্ৰকাশ জ্ঞান॥ ৫৭৭
প্ৰদ্যম্নৰ অধিষ্ঠান বুদ্ধিত আসিয়া।
সেহি অভিমানে প্ৰকাশয় বিদ্যা মায়া॥