এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
বসুদেৱ ঘৰে ব্যক্ত ভৈলা আসি
সেহি পূৰ্ণব্ৰহ্ম কৃষ্ণ॥
সে নন্দনন্দন জগতবন্দন
চৰণে শৰণ লৈলো।
কৃষ্ণৰ পদৰ মধুলোভ আশে
সে ধনে বিক্ৰয় গৈলো॥ ৫
মিশ্ৰে যে কহয় ভৱ দুখময়
চৰণে নেৰিয়ো দায়া।
চৌৰাশী নৰক গৃহে থাকি ভুঞ্জো
গুচায়ো সংসাৰ মায়া॥
যিটো গৃহবাস ভাৰ্য্যাবেসে দাস
কহিলো পৰম আৰ্য্যা।
বানৰক যেন নৰ্ত্তকে নচাৱে
স্বামীক নচাৱে ভাৰ্য্যা॥ ৬
মোৰ পুত্ৰ দাৰ বস্ত্ৰ অলঙ্কাৰ
কেনমতে ভালে খাই।
ৰাত্ৰি দিনে মন কৈত পাইবো ধন
এহি সমাধিতে যায়।
যিটো নাৰীৰূপ যেন অন্ধকূপ
আমি তাতে অন্ধমতি।
নৱগোটা দ্বাৰে মূত্ৰ স্নেহ বহে
তাহাতে কৰোহো ৰতি॥ ৭
