এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৭
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
ভূত ভৱিষ্যত মই জানো বৰ্ত্তমান।
সবাক জানোহো মোক নজানয় আন॥
কিঞ্চিতেকে সুখ পাইলে কৃতকৃত্য মানে।
অল্প যদি দুখ হোৱে মৃত্যু হেন মানে॥ ৪৮৪
পাইবাক ইচ্ছায় নপাইলেও দ্বেষ কৰে।
সেহি সংসাৰত পৰি উপজয় মৰে॥
যাৰ পুনু পাপ পূণ্য ভৈলা অন্তৰ্হিত।
সুখ দুখ মোহ হন্তে ভৈলা উপৰত॥ ৪৮৫
শোক ক্ৰোধ লোভ মোহ সুখ দুখ কাম।
সবে গুচি মন তাৰ ভৈলা উপৰাম॥
মোহোৰ ভজনে তাৰ ভৈলা দৃঢ় ব্ৰত।
যত পূৰ্ব্ব বাসনা সকলে ভৈলা হত॥ ৪৮৬
জন্ম মৃত্যু সংসাৰক এৰাইবাক প্ৰতি।
মোহোৰ চৰণে সিয়ো ভক্তি পাৱে আতি॥
সেহিসে জানয় ব্ৰহ্ম কৰ্ম্ম আধ্যাত্মক।
অধিভূত অধিযজ্ঞ অধিদেৱতাক॥ ৪৮৭
এহিখানি জানি মোত দৃঢ় মতি কৰে।
মৰিবাৰ বেলাত মোহোক স্মৰি মৰে॥
মোৰ ভক্ত যিটো নোহে তাৰ ভিন্ন বোল।
মৰণ সময়ে কৰে হাকুল ব্যাকুল॥ ৪৮৮
লোকে স্মৰ তাক বোল ৰাম হৰি।
তাক দুগুনিয়া মৰে আই বাপ কৰি॥
